Bir ses yükseliyor Kudüs'ten

Ağlıyor bir çocuk Mescidi Aksa’da,
Yüzü gözü toz toprak hıçkıra hıçkıra
Ne oyuncak isteyen bir çocuğun ağlaması bu
Ne de parkta koşarken düşen bir çocuğun gözyaşları
Bu bombalar arasında kalmış, enkaz içinde annesini arayan bir çocuğun feryadı
Bu Mescidi Aksanın gözyaşları,
Hesap günü içinde boğulacağımız gözyaşları!
…

Avazı çıktığı kadar haykırıyor bir çocuk
Vallahi Zafer İslamın diye
Biliyor çünkü zafer İslamın olacak
Peki ya ne zaman? Ne zaman bu ümmet ayağa kalkacak?
Bir kalksa ayağa, böcekler gibi kaçışacak dünya.
Ağaçlar bile dile gelmek için bekliyor bizi
Gösterecek ardında saklanan Yahudiyi
Yükselecek yeniden Rahmanın dini
Ama bir uyansa, bir uyansa Muhammedi nebinin askerleri
…

Bir ses yükseliyor Kudüs sokaklarında
Bak nede güzel kulaklarını tıkamış dünya
Hiçbiri aldırmıyor olup bitene,
Varsın onlar aldırmasın, peki ya ümmet? Ümmeti Muhammed nerede?
Davasını şaşırmış, kapamış gözlerini uyuyor öylece,
Oysa bir baksa görecek kâfirin eli bacımın örtüsünün üzerinde
…

Sahi Kahrolsun mu İsrail?
Oturduğumuz yerden ebabilleri bekleyerek mi kahredeceğiz onları?
Yoksa bizler mi ebabil olup yağdıracağız balçıktan pişirilmiş taşları?
Acaba kaç paraya sattık en büyük davamızı, İslamı?
Kaç yıllık dünya mutluluğuna feda ettik ki ahiretimizi?
Oysa Üstadın da dediği gibi, Cennet ucuz değil, cehennem dahi lüzumsuz değildi.
Halbuki biz çoktan ayırmıştık “susarak” yerimizi!
…

Susma ey ümmeti Muhammed, artık susma!
Durma! Artık öylece durma!
Haydi silkelen, kalk ayağa
Bekleme artık, al abdestini yürü Mescidi Aksaya
Bakarsın cennete yetişirsin namaza.
…

Unutma sen Muhammed’in askerisin
Yeri geldi mi yeri göğü inletirsin!
İçinde ne Hamzalar ne Ömerler yetiştirmişsin,
İslamın karşısında duranı imanınla ezer geçersin!
Çıkar artık kılıcını kınından, çok bile bekledi
Hangi kâfir korkutabilir ki senin iman dolu yüreğini
Hadi gel artık bekletme sevgiliyi,
Bak cennette bekliyor efendin seni.